Tumoret beninje të mëlçisë, të cilët në mbarë botën përfaqësojnë një patologji gjithnjë e më të shpeshtë, ndahen në:
- Tumore vaskulare: angioma dhe hemangioma;
- Tumore hepatocitare: adenoma nodulare dhe hiperplazia;
- Tumore cistike.
Shkaqet:
Shkaqet e tumoreve beninje të mëlçisë mund të jenë të shumëfishta dhe një argumentim përfundimtar ende nuk është vendosur. Në rastin e adenomës hepatike, përdorimi i trajtimeve me estrogjen-progestogjen, si kontraceptivët oralë, konsiderohet si një faktor rreziku.
Simptomat:
Në përgjithësi, tumoret beninje të mëlçisë janë asimptomatike dhe zbulohen aksidentalisht gjatë një ekografie. Në fazat më të avancuara, simptomat e kësaj sëmundjeje janë:
- Ndjenja e peshës në bark;
- Çrregullime të tretjes.
Diagnoza:
Një tumor beninj i mëlçisë mund të zbulohet gjatë palpimit të mjekut në zonën e mëlçisë, nëse ka përmasa të mëdha. Nëse jo, mund të zbulohet me anë të imazhit me ultratinguj, skanim CT ose rezonancë magnetike bërthamore.
Mjekimi:
Shumica e rasteve nuk kërkojnë asnjë lloj ndërhyrjeje. Për adenomat hepatike, rekomandohet pezullimi i pilulës kontraceptive. Në rast se adenoma ka faktorë rreziku, këshillohet heqja e saj për të shmangur degjenerimin në një tumor malinj ose për të shmangur mundësinë e një këputjeje të mundshme. Trajtimet që mund të aplikohen për këtë patologji.
Kirurgjia e mëlçisë:Mëlçia është vendi më i shpeshtë i metastazave, veçanërisht i tumoreve parësore të traktit gastrointestinal (p.sh. metastazat në mëlçi të tumoreve kolorektal). Tumoret primare të mëlçisë (Hepatokarcinoma, Kolangiokarcinoma e konvergjencës biliare, Kolangiokarcinoma intrahepatike) përfaqësojnë një nga shkaqet kryesore të vdekshmërisë së lidhur me kancerin dhe incidenca e tyre është vazhdimisht në rritje. Rezeksioni i mëlçisë konsiderohet jo vetëm trajtimi i referencës, por edhe ai i lidhur me mbijetesën më të mirë si për tumoret primare të mëlçisë, ashtu edhe për metastazat e mëlçisë të operueshme. Duhet theksuar se në shumicën e rasteve, resekcioni i mëlçisë është një nga hapat e një trajtimi sekuencial dhe multidisiplinar (kirurg, onkolog, radioterapist, nutricionist, etj.).
Kirurgjia hepatike është padiskutim kompleks dhe kërkon aftësitë e kirurgëve specialistë. Aktualisht është e mundur të kryhen në mënyrë të sigurtë, në pacientë të përzgjedhur: rezeksione të mëdha hepatike të shtrira deri në 75% të vëllimit hepatik, rezeksione hepatike iterative dhe rezeksione hepatike të shoqëruara me rezeksione vaskulare. Kohët e fundit, laparoskopia dhe kirurgjia robotike janë bërë një alternativë e sigurt dhe “minimisht invazive” ndaj resekcionit “të hapur” të mëlçisë, në shumë raste.
Kirurgjia minimale invazive e mëlçisë: laparoskopia
Kirurgjia e rezeksionit të mëlçisë në përgjithësi është kryer duke përdorur metodën tradicionale të laparotomisë; një qasje minimalisht invazive përmes kirurgjisë laparoskopike 3D dhe / ose 4K është aktualisht e mundur në shumë pacientë. Zonat e mëlçisë që do të trajtohen arrihen nga instrumentet kirurgjikale me anë të prerjeve të vogla. Kjo qasje garanton rezultatet e kirurgjisë tradicionale, por në të njëjtën kohë lejon marrjen e përfitimeve të rëndësishme për pacientët, si zvogëlimi i traumave kirurgjikale dhe koha e rikuperimit pas operacionit.
Laparoskopia:
Laparoskopia është një formë e kirurgjisë minimale invazive që ju lejon të kryeni operacione edhe shumë komplekse pa pasur nevojë të hapni barkun, por thjesht përmes prerjeve të vogla nëpër të cilat kalohen instrumentet kirurgjikale.
Qëllimi i kësaj teknike është të sigurojë standardet e cilësisë onkologjike të kirurgjisë tradicionale të hapur, duke reduktuar si rrezikun kirurgjik (infeksionet dhe komplikimet), ashtu edhe dhimbjen pas operacionit dhe kohën e rikuperimit për pacientët.
